بازیافت فلز روی

به دلیل حجم بسیار بالای تولید روی، قیمت آن نسبتا پایین است. روی عمدتا به عنوان یک فلز قربانی در پوشش های گالوانیزه استفاده می شود. روی مقرون به صرفه ترین عامل برای محافظت از فولاد در برابر خوردگی است. بنابراین حدود دو سوم روی در تولید صفحات فولادی گالوانیزه استفاده می شود. صنعت خودروسازی بازار عمده فولادهای گالوانیزه است. در خودروهای جدید به طور متوسط ​​بیش از 50 درصد ورق های فولادی گالوانیزه هستند.
به طور کلی استفاده گسترده از روی به عنوان یک عامل محافظ در برابر خوردگی باعث هدر رفتن مقدار زیادی روی شده است. منابع ثانویه تعریف بازیافت فلز روی عبارتند از ضایعات تحت فشار، زائده های برش، صفحات تحت فشار و فوم روی. روی نیز ماده ای است که در بسیاری از آلیاژها معمولاً در برنج استفاده می شود، اما به دلیل بازیافت مستقیم برنج و ضایعات برنز در قالب آلیاژهای آنها، روی این آلیاژها کمتر بازیافت می شود.
مقدار نسبتا زیادی روی بازیافت می شود. حدود 80 درصد روی مورد استفاده در جایی بازیافت می شود. با این حال، این هنوز هم بسیار کمتر از برخی فلزات دیگر است! به عنوان مثال، فولاد تقریباً 100٪ بازیافت می شود. هیچ فولاد ساختاری قابل استفاده مجدد هدر نمی رود.
روی اغلب به عنوان یک عنصر اضافه شده به فلزات دیگر یا به آلیاژهایی مانند برنج یا به عنوان یک پوشش فولادی گالوانیزه یافت می شود.

روش‌های متداول بازیافت

ضایعات انتقال یافته به فرآیند ثانویه تولید شمش روی به ضایعات ریخته گری بازگردانده می شود و سایر مخلوط های ضایعات فلزی حاوی روی هستند. پیش تصفیه روی قراضه شامل آماده سازی، ذوب افتراقی و انحلال است. در عملیات آماده سازی، ضایعات روی بر اساس درجه روی و فرآیند بعدی مورد نیاز به دسته هایی طبقه بندی می شود به عنوان روش های متداول بازیافت محسوب می شود.
همچنین در مرحله نظافت با حذف مواد خارجی و بهبود کیفیت محصول راندمان افزایش می یابد. فاز خرد کردن جداسازی روی از آلاینده ها را تسهیل می کند. برای تغلیظ روی و افزایش راندمان فرآوری از روش الک و سورت هوا استفاده می شود. برخی از واحدهای سنگ شکن خودرو نیز از روش جریان گردابی یا جداسازی رابط سنگین برای جداسازی روی از ASR استفاده می کنند. در یک کوره ذوب دیفرانسیل، ضایعات حاوی روی و سایر فلزات تا دمای تقریبی 360 درجه سانتیگراد گرم می شود.
در این دما ذوب می شود در حالی که سایر فلزات ذوب نمی شوند. روی مذاب، کف کوره جمع آوری و سرد می شود و ضایعات باقی مانده سرد و جدا می شود. این قراضه با روش های فرآوری دیگری تصفیه می شود. روی همچنین می تواند از گرد و غبار، پساب های فرآیندی و پساب های معدن اسیدی بازیابی شود.
گفتنی است ذوب ضایعات فولاد حاوی روی (فولاد گالوانیزه) در کوره های قوس الکتریکی باعث تولید گرد و غبار می شود که حاوی حدود 25 درصد روی و اکسید روی است. عملیات روی این گرد و غبار برای قرار دادن آن در منطقه زباله های خطرناک ضروری است. البته بازیافت گرد و غبار در کوره های قوس الکتریکی نیز به عنوان منبع ثانویه روی اهمیت دارد.
در برخی از مراکز اسقاط خودرو، پس از جداسازی قطعات ریخته گری پرس روی، برای ذوب مجدد و ریخته گری به کارخانه های سازنده آمیجان یا کارخانه های ریخته گری تحت فشار منتقل می شوند. با این حال، بیشتر روی موجود در ضایعات خودرو از زباله های خودرو بازیابی می شود. اگرچه بیشتر به ضایعات برنج به طور مستقیم بازیافت می شوند، اما بخشی از آن به صنایع اولیه و ثانویه مس منتقل می شود. بنابراین، روی در تشک اولیه یا مبدل ثانویه پس از اکسیداسیون به سرباره یا به جریان خروجی منتقل می شود. هیچ توجیه اقتصادی برای بازیابی روی از این سرباره یا گرد و غبار وجود ندارد.