آهن زنگ نزن

اصطلاح آهن زنگ نزن به چه معناست؟ به دلیل فعال شدن آهن فلزی ، در معرض اکسیژن و رطوبت ، آن را “زنگ زدگی” می نامند. در حقیقت ، آهن با اکسیژن اکسید آهن را تشکیل می دهد که قرمز است و آن را می پوشاند. برای استفاده بهتر از آهن و جلوگیری از زنگ زدگی آن ، گالوانیزه است. در این روش آهن با روی فلزی پوشانده می شود و بنابراین وقتی آهن گالوانیزه در معرض محیط مرطوب قرار می گیرد ، زنگ نمی زند.
اصطلاح آهن زنگ نزن یک باور غلط رایج در مورد این فلز است. وقتی کربن به آهن اضافه می شود ، آلیاژ می شود و تجزیه می شود. این آلیاژ فولاد نامیده می شود که دارای خواص بهتری نسبت به آهن است. یک نوع از این فولادها از جنس استنلس استیل است ، علاوه بر آهن و کربن ، عناصر دیگری مانند کروم نیز به آن اضافه می شود که باعث مقاومت در برابر اکسیداسیون می شود.
بنابراین اصطلاح آهن زنگ نزن  اشتباه است و فولاد ضد زنگ خوب است. شرکت آلپرت ضایعات یکی از بهترین خریدار ضایعات در تهران میباشد.

موارد کاربرد آهن زنگ نزن

فرایند زنگ زدن آهن 

فرایند زنگ زدن آهن اکسیداسیون اصطلاحی است که برای توصیف اکسیداسیون آهن استفاده می شود. اکسیداسیون آهن معمولاً با واکنش با اکسیژن صورت می گیرد ، اما انواع دیگری از زنگ زدگی نیز وجود دارد که در نتیجه واکنش آهن و کلر ایجاد می شود ، زنگ سبز نامیده می شود. “زنگ” نام رایج یکی از رایج ترین ترکیبات ، اکسید آهن با فرمول Fe2O3 است. این نام معمول است زیرا آهن به سرعت با اکسیژن ترکیب شده و اکسید آهن را تشکیل می دهد. در حقیقت ، به ندرت می توان آهن را به شکل خالص در طبیعت یافت. اکسید آهن (یا فولاد) نمونه ای از فرایند خوردگی است: یک فرآیند الکتروشیمیایی که شامل یک آند (یک قطعه فلز است که به راحتی الکترون را از دست می دهد) ، یک الکترولیت (مایعی که به حرکت الکترون ها کمک می کند) و یک کاتد (یک قطعه فلز). که الکترونها را به راحتی می پذیرد). هنگام خوردگی فلز ، الکترولیت به تولید اکسیژن در آند کمک می کند. سپس اکسیژن با فلز ترکیب شده و الکترون آزاد می کند. وقتی الکترون ها از طریق الکترولیت به کاتد جریان می یابند ، آند به صورت الکتریکی برداشته می شود یا به کاتیون های فلزی تبدیل می شود و اکسید می شود.