پلیسه گری

پلیسه گری در گذشته صنعتگران برای رسیدن به کیفیت مطلوب سطوح محصولات تولید شده به راه حل هایی در پرداختکاری و لبه گیری قطات اعم از لوله فولادی دست یافتند. مهندسان با تلاش و برنامه ریزی و با بکارگیری علم ریاضیات این تکنولوژی را توسعه دادند. این تکنولوژی به عنوان پلیسه گیری خود را در صنعت جا داد و کارخانه داران از آن استقبال کردند. برای پلیسه گیری روش های زیادی وجود دارد و براساس جنس، ابعاد و شکل ظاهری قطعات، شیوه های مختلفی به کار گرفته می شود که از جمله این روش ها می توان به روش صیقل مغناطیسی اشاره کرد. این روش، کار پلیسه گیری و پرداختکاری را با هم انجام می دهد و نسبت به روش های دیگر دارای سرعت انجام کار بیشتری است. با این روش می توان سطوح منحنی وار قطعات پیچیده را پلیسه گیری کرد بدون این که تاثیری در به هم خوردن ابعاد و شکل ظاهری قطعه داشته باشد.

به گزارش خریدار ضایعات در تهران پلیسه اثر مهمی در کیفیت و عملکرد قطعات فلزی دارد. برخی از اثرات پلیسه عبارتند از:

• امنیت را کاهش می دهد. لبه های تیز فلز ممکن است برای اپراتورها خطرناک باشد و باعث ایجاد بریدگی شود.
• در هنگام مونتاژ کردن قطعات ایجاد مشکل می کند.
• باعث ایجاد خراش در سطوح دیگر می شود.
• باعث ایجاد اتصال کوتاه الکتریکی می شود.
• میدان های الکتریکی و مغناطیسی  نامنظم ایجاد می کند.
• باعث شکست ولتاژ بالای دی الکتریک می شود.
• استرس را در حین عملیات زیاد می کند. افزایش استرس باعث کاهش مقاومت نسبت به خستگی و شکست می شود.
• نسبت به خوردگی آسیب پذیر تر می شود. این به دلیل اختلاف در ضخامت مواد است.
• روغن کاری با مشکل روبرو می شود.
• در حین پرداخت نهایی ایجاد اختلال می کند.

واضح است که تا حد امکان می بایست از به وجود آمدن پلیسه جلوگیری کرد. اما به هر حال در اکثر روش های تولیدی به عنوان یک محصول جانبی پلیسه ایجاد می شود و در اغلب موارد به وجود آمدن پلیسه اجتناب ناپذیر است. در این موارد پلیسه گیری ضروری ست.

انواع روش های پلیسه گیری و پرداختکاری

انواع روش های پلیسه گیری و روش پرداختکاری با ذرات ساینده:این روش یکی از روش های پرداختکاری با ذرات ساینده است و در صنعت پرداختکاری نقش کاربردی را ایفا می کند. اساس کار این روش به این گونه است که یک سیستم هیدرولیک با دو سیلندر و دو پیستون وجود دارد که فضایی بین دو سیلندر برای جاگیری قطعه کار ایجاد شده است. معمولا از این روش برای پرداختکاری سوراخ های داخلی قطعات یا حفره های راه به در قالب های تزریق پلاستیک و … استفاده می شود. وقتی سوراخ داخلی قطعه بین دو سیلندر قرار گرفت یکی از سیلندرها که حاوی یک سیال (روغن) است و ذرات ساینده درون آن قرار دارند، از طریق فشار پیستون روغن و ذرات سایند از سوراخ داخلی قطعه عبور کرده و وارد سیلندر دوم می شوند. حال این عمل توسط سیلندر دوم صورت می گیرد و بارها تکرار می شود. با عبور روغن حاوی ذرات ساینده از داخل سوراخ کار پرداختکاری از جداره داخلی انجام می پذیرد.

پلیسه در حین کدام عملیات انجام میشود

پلیسه در حین کدام عملیات انجام میشود :پلیسه در اغلب موارد در حین انجام عملیات ماشین کاری و برش به وجود می آید. برخی از روش های متداول ماشین کاری که باعث ایجاد پلیسه می شوند عبارتند از:

• فرزکاری
• دریل کاری
• حکاکی
• تراشکاری

پروسه های برش بر روی ورقه های فلزی که باعث به وجود آمدن پلیسه می شود شامل موارد زیر است:

• برش لیزر
• برش پلاسما
• پولک زنی
• پانچ کردن
• برش

باید در نظر داشت که فاکتورهای مختلفی در ایجاد پلیسه دخیل هستند و اینطور نیست که پروسه های فوق همیشه با ایجاد پلیسه همراه باشند.

این فاکتورها متعدد هستند. مهمترین آنها احتمالا مهارت و دانش اپراتور در حین انجام عملیات است. مساله بعدی نوع ماده و گرید آن است. بعضی از موارد به راحتی برش میخورند و نتیجه ی مطلوبی را به همراه دارند و نیازی به انجام پروسه های بعدی ندارند.

انواع روش  پرداخت و پلیسه

• روش الکتروشیمیایی

این روش که یکی از روش های تولید مخصوص به حساب می آید، در زمینه پرداختکاری سطوح با اشکال پیچیده و منحنی های بی قاعده پر کاربرد است. اساس کار در این روش به این گونه است که سیستم دارای یک قطعه کار و ابزار می باشد. اول باید توجه داشت که شکل سر ابزار دقیقا مطابق سطحی از قطعه کار باشد که می خواهد پرداختکاری شود. ابزار و قطعه کار به دو سر قطب های الکتریکی وصل شده اند و سیالی که الکترولیت نام دارد از بین آن ها عبور می کند. کار الکترولیت برقرار کردن جریان الکتریکی بین ابزار و قطعه کار و همچنین دور کردن ذرات جدا شده از محل پرداختکاری است. با برقراری جریان الکتریکی، پستی و بلندی های روی سطح قطعه از آن جدا شده و سطح صافی تولید می شود.

شماتیک عملیات پرداختکاری با استفاده از روش الکتروشیمیایی ، قطعه کار به قطب مثبت و ابزار به قطب منفی وصل می شود و با عبور جریان الکتریکی از قطب مثبت به طرف قطب منفی، ناهمواری های سطح قطعه برداشته می شود.

• روش پرداختکاری چرخشی

این روش برای پرداختکاری داخل لوله فولادی استفاده می شود. برای انجام این کار یک لوله درون سه نظام دستگاه فرز با کله گی افقی قرار می گیرد و یک فیکسچر از جنس غیر مغناطیسی که عموما تفلون است و درون آن چهار آهنربا قرار دارد، در دور لوله فولادی قرار می گیرد. مقداری پودر ذرات ساینده مغناطیسی درون لوله فولادی ریخته می شود. با چرخش سه نظام، پودر درون لوله فولادی به حرکت در می آید و فضای مغناطیسی ایجاد شده از پراکنده شده پودر مغناطیسی جلوگیری می کند و در ناحیه فضای مغناطیسی نگه می دارد. با به حرکت در آمدن پودر درون لوله فولادی و برخورد مکانیکی بین آن ها، پرداختکاری صورت می گیرد.

• روش صیقل مغناطیسی

این روش برگرفته از پرداختکاری با ذرات ساینده مغناطیسی است

 

روش صیقل مغناطیسی

روش صیقل مغناطیسی :در این روش با استفاده از نیروی مغناطیسی ، قطعات ساخته شده از جنس های غیر مغناطیسی مانند طلا، پلاتین، تیتانیوم، نیکل و یا حتی قطعات ساخته شده از پلاستیک های سخت، پلیسه گیری و پرداختکاری می شوند. در واقع می توان گفت محصولاتی که دارای ساختار پیچیده ای هستند و باید کمترین تغییر شکل هندسی را در پرداختکاری داشته باشند و با روش های دیگر، پرداختکاری و پلیسه گیری کامل آن ها میسر نیست با این روش به خوبی پرداختکاری می شوند.

همچنین با روش صیقل مغناطیسی قطعات کوچک مانند قطعات زینتی ساخته شده از طلا مثل انگشترها و … و قطعات نازک ریخته گری شده، عقربه های ساعت، شفت های کوچک ، قطعات و وسایل اندازه گیری را می توان پلیسه گیری و پرداخت نمود. نکته دیگر این که در بعضی روش های پرداختکاری که اصول آن برخورد مکانیکی بین ذرات و قطعات است، این برخورد باعث کوبیده شده سطح قطعه شده و در ناحیه سطحی، کریستال های آن فشرده می شوند و باعث تغییر شکل هندسی آن و همچنین سخت شدن سطح قطعه می شود که در این روش این مشکلات رفع شده است.

در گذشته برای پرداختکاری انگشترها و دیگر جواهرات ساخته شده، از ابزارهای دستی مانند سوهان ها و سنباده ها استفاده می شد و روش پرداختکاری دستی دارای مشکلاتی بود. از جمله این مشکلات نیاز به کارگر ماهر جهت پرداختکاری بود که این امر هزینه پرداختکاری را بالا می برد. این مشکل در روش صیقل مغناطیسی رفع شده زیرا کار با دستگاه ساده بوده و نیاز به اپراتور ماهر ندارد و هر شخصی می تواند با آن پرداختکاری را انجام دهد. یکی دیگر از مشکلات پرداختکاری دستی، سرعت پایین انجام کار بود. یعنی در طول روز یک کارگر ماهر فقط قادر بود حدود 20 عدد انگشتر را پرداختکاری کند. این مشکل هم در روش صیقل مغناطیسی حل شده است. با این روش می توان روزانه صدها قطعه را پلیسه گیری و پرداختکاری کرد.

پلیسه گری دستی

پلیسه گری دستی: این روش قدیمی ترین و ابتدایی ترین متد برای حذف پلیسه است. برای اینکه نتیجه ی کار تضمین شده باشد نیاز به یک فرد آموزش دیده و با مهارت است به همین دلیل این روش به زمان و تلاش زیادی احتیاج دارد.

به دلیل زمانبر بودن پلیسه گیری دستی از آن بیشتر در کارگاه های کوچک و با نرخ تولید محصول کم استفاده می شود.

برای پلیسه گیری دستی اغلب از سمباده، چاقوی پلیسه گیری، سوهان و سایر ابزار پرداخت استفاده می شود.

مزایای پلیسه گیری دستی:

• قابل انعطاف است
• نیاز به ابزار و ماشین های گرانقیمت ندارد.

معایب پلیسه گیری دستی:

• تنها برای مقادیر کم محصول قابل اجراست.
• برای پلیسه های کوچک مناسب است.
• از نظر اقتصادی به خصوص برای تعداد زیادی از محصول مقرون به صرفه نیست.

پلیسه گیری پانچ:

پلیسه گیری پانچ این روش از یک ماشین پانچ برای حذف کردن پلیسه ها استفاده می کند. برای استفاده از این روش به انواع مختلفی از قالب مانند قالب پولک زنی سخت، قالب پولک زنی نرم و قالب کالیبراژ نیاز است.

مزایای پلیسه گیری پانچ:

• بهره وری در مقایسه با پلیسه گیری دستی بالاتر است.
• کارایی بالاتری نیست به پلیسه گیری دستی دارد.

معایب پلیسه گیری پانچ:

• برای ساختارهای پیچیده کارایی لازم را ندارد.
• نیازمند ابزار خاص است.

پلیسه گیری به روش برس زنی:

پلیسه گیری به روش برس زنی همانطور که از نام این روش می توان حدس زد عمل برداشتن پلیسه در پلیسه گیری با برس به کمک تمیز کردن سطح فلز با برس های خاص انجام می شود.

طرز کار این روش مانند پلیسه گیری دستی با کاغذ سمباده و ابزار مشابه است. برس پلیسه گیری از مواد ساینده با دانه بندی خاص ساخته می شوند.

تفاوت عمده ی این روش این است که برس های پلیسه برداری به گونه ای طراحی شده اند که می توان آنها را روی ماشین نصب کرد و به این ترتیب فرایند را بهینه و سرعت انجام کار را افزایش داد.

مزایای پلیسه گیری با برس:

• سریع و مقرون به صرفه است.
• برای قطعات پیچیده مانند میل لنگ قابل اجراست.
• می تواند به صورت اتوماتیک انجام شود.
• برس ها در مقایسه با سایر ابزارها خیلی گران قیمت نیستند.

معایت پلیسه گیری با برس:

• ممکن است بیشتر از یک برش نیاز باشد.
• یک تعویض کننده ی ابزار باید برای افزایش کارایی استفاده شود.

پلیسه گیری حرارتی:

پلیسه گیری حرارتی متد انرژی گرمایی (TEM) نیز گفته می شود. در این روش پلیسه ها در یک محفظه ی احتراق کنترل شده سوزانده می شوند. معمولا ترکیبی از گاز اکسیژن و گاز طبیعی به عنوان منبع انرژی به کار گرفته می شود.

مهمترین مساله در این روش به دست آوردن نسبت مناسب اکسیژن و سوخت است که بتوان حرارت لازم برای حذف پلیسه بدون سوزاندن قطعه را فراهم کند. هر چند حرارت در مدت زمان کوتاهی اعمال می شود اما برای حذف پلیسه در ناحیه ای وسیع کافی است بدون اینکه سایر قسمت ها دچار تغییر شوند.

مزایای پلیسه گیری حرارتی:

• سریع و انعطاف پذیر است.
• چندین قطعه را به صورت همزمان می توان پلیسه گیری کرد.
• نرخ تولید بالایی دارد.

معایب پلیسه گیری حرارتی:

• برخی نواحی ممکن است به حفاظت خاص نیاز داشته باشند.
• موادی که حذف می شوند به اکسید تبدیل شده که باعث می شود قطعه به عملیات بیشتری نیاز پیدا کند.