بازیافت مواد

بازیافت به ‌صورت ساده به‌ معنی فرایند بازیابی ضایعات و زباله‌ها و پردازش مجدد این مواد برای تبدیل آن‌ها به مواد مفید و قابل ‌استفاده است. کاغذ، شیشه، پلاستیک و مواد دیگری مثل آلومینیوم، فولاد و زباله‌های الکترونیکی جزو مواد قابل‌ بازیافت محسوب می‌شوند.

بازیافت به طور کلی موجب حفظ منابع طبیعی ، کاهش آلودگی آب ، خاک و هوا ، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و سایر گازهایی که برای سلامتی انسان ، حیات وحش و محیط زیست مضر هستند. کاهش میزان زباله ها و گازها و سموم منتشر شده توسط آنها ، ایجاد بیشتر فضای موجود در محل های دفن زباله برای از بین بردن زباله های غیر قابل بازیافت یا زمینه سازی برای اختصاص محل های دفن زباله به سایر فعالیت ها و در نهایت بهبود اقتصاد در زمینه های مختلف.

مراحل کلی بازیافت

به ‌طور کلی هر نوع بازیافت در سه مرحله انجام می‌شود: جمع‌آوری، جداسازی و پردازش، ساخت از مواد بازیافت‌ شده , شرکت آلپرت ضایعات در زمینه خریدار ضایعات آهن در خدمت مشتریان ضایعات فروش میباشد.

1- جمع آوری

جمع آوری زباله های بازیافتی به سه روش انجام می شود. کمپرسی ، مراکز بازیافت و بازیافت ایمن و استاندارد زباله و برنامه هایی با هدف بازیافت مواد از مردم.

ظروف زباله که معمولاً در نقاط مختلف شهر قرار دارند ، توسط شهرداری ها برای جمع آوری زباله های خانگی نصب می شود. در برخی از کشورها مانند استرالیا ، کانادا ، انگلستان ، نیوزلند و اسپانیا این روش جمع آوری به طور جدی دنبال می شود و حتی در انگلستان وجود این سطل‌ها به‌ صورت مجزا در هر خانه برای حداقل دو ماده‌ی بازیافتی الزامی شده است.

مراکز دفع و بازیافت زباله اغلب در مکانهایی قرار دارند که امکان نصب سطل زباله وجود ندارد. در این مکانها ، عملیات تفکیک و طبقه بندی زباله انجام می شود و دفن زباله های قانونی تحت نظارت این مراکز مدیریت می شود.

برنامه های خرید محصولات بازیافتی به اشکال مختلف وجود دارد. به عنوان مثال ، تولیدکنندگان موادی که در بطری ها و قوطی های ساخته شده با مواد قابل بازیافت عرضه می شوند ، آنها را با قیمتی بالاتر از قیمت واقعی محصول عرضه می کنند و اگر مصرف کننده قوطی یا بطری محصول را به فروشنده برگرداند ، اضافی پرداخت، پولی که برای این کار به مصرف کننده بازگردانده می شود بسیار ناچیز است.

به همین دلیل ، ممکن است برخی از افرادی که درک خوبی از فرهنگ بازیافت ندارند.حاضر به بازگشت بطری ها نباشند. مواد بازیافتی دقیقاً مانند مواد اولیه خریداری می شوند و قیمت این مواد مانند مواد اولیه کم یا زیاد می شود.

 

2-جداسازی و پردازش

مواد بازیافتی جمع آوری ، طبقه بندی و خالص می شوند (تمیز کردن مواد قابل بازیافت از موادی مانند آلاینده های سمی و سایر آلاینده ها و مواد مخلوط با ماده اصلی ، مانند ذرات غذا) و برای استفاده در محصولات بازیافتی آماده هستند. روند بازیافت بسته به نوع مواد متفاوت است.

 

روشهای مختلف جداسازی مواد قابل بازیافت

اخیراً روشهای جدیدی برای طبقه بندی مواد قابل بازیافت ایجاد شده است که کارایی و سرعت این فرآیند را افزایش می دهد. این فناوری ها شامل سیستم های باز کردن کیسه های پلاستیکی (برای جدا کردن کیسه های زباله و محتویات این کیسه ها از یکدیگر) ، دستگاه های فشرده سازی مواد که انتقال مواد را آسان می کنند و سیستم های تشخیص مواد نوری هستند. موارد زیر به برخی از این روش ها اشاره دارد.

سیستم نوری:
در یک سیستم نوری ، نور مادون قرمز به مواد مرتب نشده منتقل می شود و سپس سنسورهای تعبیه شده در سیستم ، با بررسی طول موج های منعکس شده توسط مواد و تشخیص ترکیب آنها ، تعیین می کنند که آیا این مواد قابل بازیافت هستند یا خیر. قابل بازیافت برای دستگاه را مشخص می کند) و سپس مواد قابل بازیافت با استفاده از نازل هوا سطل ها را جدا می کند. البته استفاده از این روش فقط برای مواد حداقل 5 یا 2.5 سانتی متری امکان پذیر است. از این سیستم می توان برای تشخیص مواد کاغذی و پلاستیکی استفاده کرد.

صفحه نمایش چرخان:
روش دیگر برای جداسازی مواد قابل بازیافت ، استفاده از دستگاهی به نام صفحه چرخان یا صفحه متحرک است که از یک محفظه توخالی چرخان بیضی شکل تشکیل شده و دور آن مشبک فلزی وجود دارد. در این دستگاه ، مواد سخت مخلوط با پلاستیک ، کاغذ و سایر مواد قابل بازیافت (مانند غذا یا سایر مواد آلی و طبیعی همراه با کاغذ و پلاستیک) از آنها جدا می شود.

میز لرزان:

جداسازی مواد مبتنی بر تراکم روش دیگری برای جداسازی است. در این روش از یک دستگاه جدول مانند استفاده می شود که با تحریک ذرات کوچک ، مواد ارزشمندی را که با آنها ترکیب شده است ، جدا می کند. این روش که دارای سرعت و دقت بالایی است معمولاً برای جداسازی ذرات پلاستیک ، کاغذ و فلز که با ذرات دیگر مخلوط شده اند و یا جدا کردن ذرات طلا از ضایعات الکترونیکی یا اشیا two دو بعدی مانند کاغذ از سایر اشیا three سه بعدی استفاده می شود. در واقع ، جدول ارتعاشی ذرات ریز را فیلتر می کند.

جداسازی با جریان هوا:
جداسازی جریان هوا از مواد نیز یک روش معمول برای انجام این کار است. در این روش كه معمولاً برای جداسازی كاغذ و پلاستیك و همچنین جداسازی مواد سنگین تر از مواد سبكتر استفاده می شود ، ذرات به داخل تونل باد فرستاده می شوند و باد باعث پراكندگی ذرات نازكتر با تراکم كمتر در هوا می شود.

جداسازی با آهنربا:
استفاده از آهن ربا یکی دیگر از روشهای معمول جداسازی است. در این روش اجسام فلزی توسط آهنربا دائمی یا آهنربا الکترونیکی (ایجاد میدان مغناطیسی با جریان الکترونیکی) از سایر مواد جدا می شوند.

جداسازی الکترواستاتیک:
جداسازی الکترواستاتیک روشی برای جداسازی مواد رسانا از مواد عایق و غیر رسانا ، مواد خرد شده و مواد معدنی است. در این روش ، مواد رسانا و غیر رسانا از طریق یک میدان الکتریکی قوی روی سطح یک قسمت دیسک شکل دایره ای عبور می کنند. با انجام این کار ، مواد رسانا بدون هیچ مشکلی به حرکت خود ادامه می دهند. اما مواد غیر رسانا برای مدت کوتاهی متوقف می شوند و به راحتی قابل جدا شدن هستند.

جداسازی هیدروسیکلون:

هیدروسیکلون به بیان ساده به‌ معنی چرخش سریع مواد در یک محفظه‌ی استوانه‌ای شکل پر از مانع برای جداسازی آن‌ها از یکدیگر براساس نیروی گریز از مرکز و نیروی بسپار (نیرویی که مانع حرکت اجسام) است. این روش برای جداسازی مواد ریز و خرد شده کاربرد دارد.

در کل استفاده از تمام روش‌های مطرح‌ شده باعث می‌شود میزان بهره‌مندی از زباله‌های قابل بازیافت افزایش یابد و دقت فرایند جداسازی مواد از یکدیگر به میزان زیادی بیشتر شود.

۳– تولید

طبیعتاً مراحل تولید محصولات بازیافتی نیز به نوع مواد بستگی دارد؛ اما یک اصل در میان تولید محصولات بازیافتی از مواد قابل بازیافت مشترک است. تمام مواد قابل بازیافت در جریان یا به همان کالای قبلی تبدیل می‌شوند یا تولیدکنندگان با انجام فعالیت‌های پردازشی مختلف روی آن‌ها، این مواد را به کالایی متفاوت از آنچه که قبلا بوده‌اند، تبدیل می‌کنند؛ درمورد این موضوع نیز توضیح خواهیم داد‌.

 

انواع بازیافت

بازیافت را می توان با توجه به میزان مواد پردازش شده و نوع آنها طبقه بندی کرد.

بازیافت تک مرحله‌ای (primary recycling)

بازیافت یک مرحله ای به ساده ترین مفهوم به معنای تبدیل مواد قابل بازیافت به همان محصول یا محصول مشابه بدون تغییر در خصوصیات آنها است. بازیافت کاغذهای مورد استفاده برای تولید کاغذ جدید یا بازیافت قوطی های فلزی برای تولید قوطی های جدید بیشتر نمونه ای از بازیافت یک مرحله ای است.

علاوه بر این ، در این نوع بازیافت ، مواد بدون تغییر و به عنوان یک محصول دست دوم قابل استفاده مجدد هستند. به عنوان مثال ، استفاده مجدد از لباس های قدیمی یا قرار دادن روزنامه های نسبتاً قدیمی در مکان های عمومی. نمونه ای از بازیافت یک مرحله ای. این نوع بازیافت ساده ترین نوع بازیافت است.

بازیافت دو مرحله‌ای  (secondary recycling)

بازیافت دو مرحله ای به معنای تبدیل مواد قابل بازیافت به کالایی به روشی متفاوت اما با همان ماهیت است. بازیافت لاستیک برای تولید لاستیک نمونه ای از این نوع بازیافت است. این نوع بازیافت می تواند در کاهش ضایعات ، کاهش نیاز به مواد اولیه و در نهایت حفظ محیط زیست و منابع طبیعی نقش مهمی داشته باشد.

بازیافت دو مرحله ای به تولیدکنندگان این امکان را می دهد تا حد امکان و تا زمانی که قابل بازیافت هستند ، از مواد قابل بازیافت در چرخه تولید استفاده کنند.

مهمترین مزیت این نوع بازیافت افزایش بهره وری و سرعت در فرآیند تولید است. واضح است که بازیافت لاستیک نسبت به تجزیه شیمیایی مواد اولیه به تجهیزات ، زمان و انرژی کمتری نیاز دارد و با استفاده از روش سریعتر بازیافت دو مرحله ای می توان یک محصول غیر قابل استفاده را به یک محصول مفید تبدیل کرد.

ایجاد فرصت برای اختراع روش های جدید و نوآورانه برای تولید کالاهای جدید از مواد قابل بازیافت از دیگر مزایای این روش بازیافت است. بازیافت دو مرحله ای متداول ترین نوع بازیافت است

بازیافت سه‌ مرحله‌ای (Tertiary recycling)

در بازیافت سه مرحله از مواد قابل بازیافت با استفاده از مواد شیمیایی و گرما به مواد شیمیایی اساسی و سوخت تبدیل می شوند. تبدیل ضایعات به انرژی یکی از مزایای بزرگ این روش بازیافت است و با این روش می توان مقدار زیادی انرژی مورد نیاز برای گرمایش و تولید برق را تأمین کرد.

البته ، تأمین نیرو از این طریق آلودگی های زیادی دارد که به هیچ وجه قابل چشم پوشی نیست. البته اگر از مایکروویو یا مایکروویو برای گرم کردن و تجزیه مواد زائد استفاده شود ، باید سطح آلودگی محیط زیست کاهش یابد ، اما از طرف دیگر استفاده از این امواج برای سلامتی انسان مضر است.

بازیافت چهار مرحله‌‌ای (Quaternary recycling)

این روش بازیافت به ‌‌نوعی یکی از روش‌های زیرمجموعه‌ی بازیافت سه مرحله‌ای محسوب می‌شود  و می‌توان آن را استخراج انرژی از مواد پلاستیکی با اکسیداسیون نسبی یا کامل آن‌ها تعریف کرد.

معمولاً زمانی پلاستیک با استفاده از این روش بازیافت تبدیل به انرژی می‌شود که یا امکان تبدیل فیزیکی آن به ماده‌ی دیگری وجود نداشته باشد یا به دلایلی همچون آلودگی، دشواری عملیات تفکیک و دسته‌بندی یا تجزیه‌شدن و آسیب زیاد بافت پلاستیک، دیگر امکان بازیافت آن  وجود نداشته باشد و کاملاً دور انداخته شوند.

– انواع بازیافت براساس مواد

• بازیافت کاغذ و کارتون
• بازیافت پلاستیک
• بازیافت قطعات الکترونیکی
• بازیافت چوب
• بازیافت شیشه
• بازیافت پارچه و مواد مورداستفاده در نساجی
• بازیافت آجر و زباله‌های تجدیدناپذیر مثل شن و بتن
• بازیافت زباله‌های تر مثل سبزیجات و مواد غذایی دور ریخته ‌شده